Met enige stelligheid wordt het einde van de rol van projectleider verkondigd. Dit hangt onder meer samen met de opkomst van zelfsturende (project)teams. Maar heel veel projectteams zijn helemaal geen zelfsturende teams! In de wereld van projecten is er grofweg een tweedeling te onderkennen. Enerzijds zijn er ‘tijdelijke’ projectteams en anderzijds de zogenaamde ‘agile’ teams, zoals scrum teams, die een (semi)permanente eenheid vormen. Het werk komt, zoals wel gezegd wordt, naar hen toe. In die teams is geen plek meer voor de klassieke projectleider. Als je alleen al naar de hoeveelheid publicaties hierover kijkt, lijkt erop dat er geen andere projectteams meer bestaan

Het innovatiepartnerschap is een nieuwe aanbestedingsprocedure in de gewijzigde Aanbestedingswet 2012 (in werking getreden per 1 juli 2016), bedoeld voor het in samenwerking met de markt ontwikkelen van producten, werken of diensten die nog niet bestaan of die nog een aanmerkelijke verbetering behoeven. Vraagstukken die om innovatieve oplossingen vragen zijn binnen de GWW-sector niet nieuw; denk aan energie-opwekkende wegen, intelligente verkeersmanagementsystemen of duurzamere dijken.

Scrum is een projectmanagement-aanpak, of betere manier van werken, waarbij afscheid is genomen van het traditionele blauwdruk denken (als die al ooit echt bestaan heeft). Het is een manier van werken die op veel unieke vraagstukken toepasbaar is en die gekenmerkt wordt door ervarend leren. 

Programmamanagement (PGM) vindt in steeds meer organisaties een vruchtbare voedingsbodem. Lees hier onze visie op PGM

De kernvragen die bij een organisatiediagnose worden gesteld, vind je hier:

Het is geen eenvoudige opgave om aan managers enige duidelijkheid te geven over de stand van het vak van organiseren. Wat nu ‘old school’ is en wat niet, of anders gezegd, wat is nog de waarde van hetgeen de klassieke organisatieleer ons leert en wat organiseren 2.1 ons belooft. Wat is daarbinnen nog de rol van de manager? 

In zicht van de Nederlandse verkiezingen en de recente ontwikkelingen van het leiderschap van de Amerikaanse president Trump wordt er ondermeer veel gesproken over 'vertrouwen'. Veel mensen vragen zich af: Zijn onze leiders wel te vertrouwen? Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de leiders in organisaties.

Projectmatig werken is gedoe, en het gaat bijna nooit van leien dakje. Dat maakt dat er een voortdurende queeste is naar de methode die het ‘gedoe’ minimaliseert. Laat ik vooropstellen dat dit niet zal gebeuren, want een project speelt zich immers altijd af in een beweeglijke en onzekere context. Zo is er lang geloofd dat Prince2, door handboeken en waterdichte procedures, deze zekerheid zou geven. Nu is er een tegenbeweging (ook afkomstig uit de software wereld) onder de titel ‘scrum’. Je kunt scrum volledig toepassen, maar je kunt elementen er uit ook voor andere projectmanagement methoden gebruiken.

Door het werken aan een project komen betrokkenen in een geheel andere verhouding te staan tot hun directe chef(s) en collega’s. 

Whitepaper van Rudy Kor over de kracht van Projectmatig werken. Waarom werkt het? En hoe werkt het?

De druk op en sturing van ‘professionalisering’ en ‘professionaliteit’ in de zorg, het onderwijs, de overheid, het bedrijfsleven neemt zienderogen toe.

Alles als project betitelen, zonder de alternatieve werkvormen (routines, improvisaties, programma’s) goed verkend te hebben